KURIA DIECEZJALNA W ŁOMŻY

CZWARTEK TRZECIEGO TYGODNIA WIELKIEGO POSTU

Łk 11,14-23

Jezus wyrzucał złego ducha, który był niemy. A gdy zły duch wyszedł, niemy zaczął mówić i tłumy były zdumione. Lecz niektórzy z nich rzekli: „Przez Belzebuba, władcę złych duchów, wyrzuca złe duchy”. Inni zaś, chcąc Go wystawić na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba.
On jednak, znając ich myśli, rzekł do nich: „Każde królestwo wewnętrznie rozdarte pustoszeje i dom na dom się wali. Jeśli więc i szatan sam przeciw sobie wewnętrznie jest rozdwojony, jakże się ostoi jego królestwo? Mówicie bowiem, że Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy. Lecz jeśli Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy, to przez kogo je wyrzucają wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże.
Gdy mocarz uzbrojony strzeże swego dworu, bezpieczne jest jego mienie. Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i pokona go, zabierze wszystką broń jego, na której polegał, i łupy jego rozda.
Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, rozprasza”.

 

          „Każde królestwo wewnętrznie rozdarte pustoszeje i dom na dom się wali.”
Chrystus Pan odwołuje się do takiego stwierdzenia podczas dyskusji dotyczącej wypędzania złych duchów, co było jednym z elementów Jego publicznej działalności. Mówi o tym, że niemożliwy jest kierunek myślenia, który by zakładał jakiś podział pośród złych duchów. „Każde królestwo wewnętrznie rozdarte pustoszeje” – mówi Zbawiciel. Tak, każdy podział, każde rozdarcie, poróżnienie wewnątrz jakiejś grupy, społeczności jest czymś, co właściwie uderza też i w siłę tej grupy, wspólnoty. Potocznie mówimy nieraz „w jedności siła”. Słowa te spróbujmy odnieść do naszej relacji z Bogiem, szczególnie w tym czasie Wielkiego Postu. Nasza jedność z Bogiem, nasza więź z Nim – mocna, coraz bardziej pogłębiona – może być dla nas źródłem duchowej mocy, duchowej siły, której potrzebujemy na drogach naszego życia. Świadomi jesteśmy tego, że my sami, licząc tylko na własne siły, nie jesteśmy w stanie wiele uczynić. W katechizmie, pośród tzw. głównych prawd wiary, odnajdujemy słowa: „Łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna”. Tak, Boża łaska, Boża pomoc jest nam koniecznie potrzebna, jest nam niezbędna na drodze do zbawienia. Dlatego też prośmy Pana o Jego pomoc na drogach Wielkiego Postu, prośmy o pomoc na drogach życia chrześcijańskiego, na drodze do zbawienia.