KURIA DIECEZJALNA W ŁOMŻY

ŚWIĘTO ŚW. MACIEJA APOSTOŁA

J 15,9-17

Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej. Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.
To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy kto życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.
Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali”.

 

          „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał (…)”
Słowa Jezusa wypowiedziane podczas Ostatniej Wieczerzy mówią o powołaniu. Powołanie, które jest szczególnym wybraniem dokonanym przez Zbawiciela. Powołaniem do tego, by przynosić owoc poprzez głoszenie Jezusa i Jego nauki, poprzez dawanie świadectwa o Jego Ewangelii, poprzez uczynki wypływające z Jego przykazania miłości. Te słowa skierował Chrystus do zebranych wokół Niego uczniów w Wieczerniku. Jednak obejmują one także innych uczniów, którzy zostają przez Chrystusa wybrani, powołani i posłani z tą samą misją w kolejnych wiekach historii Kościoła św. W gronie tym znalazł swe miejsce Maciej, patron dzisiejszego dnia, wybrany do zajęcia miejsca w gronie Dwunastu na miejsce Judasza. W tym gronie każdy z nas, każdy z uczniów Jezusa, włączonych do Jego ludu poprzez sakrament chrztu św. ma swoje miejsce. Czy o tym pamiętamy? Czy staramy się to sobie przypominać? Każdego z nas Jezus posyła, byśmy przynosili owoc – owoc świadectwa dawanego o Jego Dobrej Nowinie, owoc realizacji Jego przykazania – przykazania miłości, owoc dzieł miłosierdzia, o których szczególnie powinniśmy pamiętać. Starajmy się o realizację tego Bożego polecenia, troszczmy się o to, by przynosić Chrystusowi ten owoc, którego On od nas oczekuje.