KURIA DIECEZJALNA W ŁOMŻY

WTOREK DZIESIĄTEGO TYGODNIA ZWYKŁEGO

Mt 5, 13-16

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Wy jesteście solą ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi.
Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też lampy i nie umieszcza pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu. Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie».

 

      „Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie.”
W dzisiejszym tekście Ewangelii (a jest to fragment pochodzący z tzw. Kazania na górze, według relacji przekazanej nam przez św. Mateusza) Jezus używa dwóch obrazów, by lepiej nam wyjaśnić prawdę, którą chce nam przekazać. Są to rzeczy bardzo dobrze nam znane: światło i sól. Wiemy, jak bardzo nam służą w naszym codziennym życiu. W jaki sposób jednak mamy je odnieść do naszego postępowania jako uczniowie Chrystusa? Światło odnosi Jezus do dobrych uczynków mówiąc, że ludzi powinni widzieć te uczynki i w konsekwencji chwalić Boga Ojca. Nasze uczynki mają więc być „światłem” wnoszonym w codzienne życie, świadectwem naszej wiary i przynależności do uczniów Jezusa. Dobro przez nas czynione może stać się pomocą dla naszych bliźnich dla odkrywania treści nauki Ewangelii oraz dla jej przyjęcia, by w konsekwencji podejmowali podobną drogę postępowania we własnym życiu. Pamięć o tym powinna nas mobilizować do tego, by nie tylko czynić dobro jako realizację przykazania miłości, czyli fundamentu nauczania Zbawiciela – ale także jako miejsce świadectwa wiary, świadectwa dawanego każdego dnia. Każdego dnia bowiem mamy bardzo wiele możliwości, by czynić dobro. Starajmy się tych możliwości nie zaniedbywać!