UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH

Mt 5, 1-12a

Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył usta i nauczał ich tymi słowami:
«Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy wam urągają i prześladują was i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe o was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie».

 

      „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.”
Uroczystość Wszystkich Świętych, wpisana w kalendarzu liturgicznym pod datą 1 listopada, mówi nam o świętych, zbawionych, przebywających w radości królestwa niebieskiego. W tym dniu chcemy dostrzec tych świętych, którzy zostali kanonizowani przez Kościół św., ogłoszeni jako będący w chwale nieba, ale też mówimy o tym, że w tym gronie są (i to niemałej liczbie) ci, których Pan przyjął do radości nieba, którzy nas poprzedzili do chwały Domu Ojca, a nie są wymienieni w jakimkolwiek z katalogów wyliczających imiona świętych. Różne to są osoby, różnicuje ich często wiele: liczba lat przeżytych na ziemi, stan cywilny, wykonywany zawód, różne doświadczenia życiowe… Jednak łączyła ich tu na ziemi troska o realizowanie nauki Bożej, nauki zawartej na kartach Ewangelii. Podążali w swoim ziemskim życiu drogą ukazaną nam przez Zbawiciela w tzw. Kazaniu na górze, w tym fragmencie dziś czytanym podczas liturgii. Droga prowadząca do błogosławieństwa, do szczęścia – do prawdziwego szczęścia, którego Źródłem i Dawcą jest tylko Bóg. Wpatrujmy się w przykład życia pozostawiony nam przez świętych, wsłuchujmy się w słowa Jezusa, w słowa Jego błogosławieństw, by były one dla nas – tak jak dla świętych, którym dziś cześć oddajemy – drogowskazami życia.