KURIA DIECEZJALNA W ŁOMŻY

PIĄTEK DRUGIEGO TYGODNIA ADWENTU

Mt 11,16-19

Jezus powiedział do tłumów:
„Z kim mam porównać to pokolenie? Podobne jest ono do przebywających na rynku dzieci, które przymawiają swym rówieśnikom: «Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wyście nie zawodzili». Przyszedł bowiem Jan: nie jadł ani nie pił, a oni mówią: «Zły duch go opętał». Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije, a oni mówią: «Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników». A jednak mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny”.

 

      „Z kim mam porównać to pokolenie? Podobne jest ono do przebywających na rynku dzieci, które przymawiają swym rówieśnikom...”
Pan Jezus nieraz używa w Swoim nauczaniu porównania do dzieci. Może to być porównanie pozytywne, kiedy mówi o tym, że trzeba stać się jak dzieci, by wejść do Królestwa Niebieskiego – a więc z dziecięcą ufnością przyjąć naukę kochającego nas Ojca-Boga, z zaufaniem dziecięcym przychodzić do Niego, bo przecież On darzy nas wszystkich, wszystkie Swoje dzieci, ogromną miłością. Być dzieckiem Bożym – to także czystość serca, niewinność, szczerość w relacjach z Bogiem. Jest jednak i ta postawa, o której mówi Chrystus w dzisiejszej Ewangelii: postawa podobna do dzieci rozkapryszonych, wiecznie niezadowolonych, chcących zawsze inaczej... Ukazane zostaje to na konkretnych przykładach, gdzie krytykowano zarówno Jana Chrzciciela, poprzednika Jezusowego (za jego postawę uznaną za zbyt surową, rygorystyczną), jak i samego Jezusa (za to, że – jak Go określano – był „przyjacielem grzeszników”). A jaka jest nasza postawa? Jaka jest twoja postawa? Może warto się nad tym pytaniem zastanowić w czasie trwającego Adwentu. Chrystus Pan daje nam bowiem ten szczególny czas w roku liturgicznym. Warto by było dobrze go wykorzystać – także na refleksję nad naszą postawą: czy jest to postawa dzieci Bożych?