KURIA DIECEZJALNA W ŁOMŻY

III NIEDZIELA ZWYKŁA

Mt 4, 12-23

Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu ziem Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: «Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło».
Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie».
Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, Jezus ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi». Oni natychmiast, zostawiwszy sieci, poszli za Nim.
A idąc stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci: Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.
I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.

 

      „Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło.”
Rozpoczynając opis czasu nauczania i publicznej działalności Zbawiciela, św. Mateusz w swoim świadectwie ewangelicznym sięga do słów zapisanych w księdze proroka Izajasza. Ukazuje on Jezusa jako spełniającego Boże zapowiedzi przekazane przez proroków – m.in. w tym cytowanym tekście, zapisanym przez Izajasza. Jezus jest światłością świata. Tak powie o Sobie (jak możemy przeczytać w innym miejscu w Ewangeliach). Tak o Nim powiedział starzec Symeon, kiedy spotkał Maryję i Józefa, którzy przynieśli do Świątyni Dziecię Jezus. Mówił on o Nim: „Światło na oświecenie pogan i chwała ludu Twego, Izraela”. On jest Tym, który wnosi światło w świat poprzez Swoje przyjście. Jest to światło Jego nauki, nauki Ewangelii. Kto bowiem podąża za Nim drogą przez Niego wskazaną – może z zaufaniem iść, bo ta właśnie droga jest dla niego najlepsza. Jest drogą prowadzącą do zbawienia. Pan chce być dla nas także światłem, chce nas także prowadzić w codzienności życia drogą Dobrej Nowiny. Czy jednak chcemy Mu zaufać? Z otwartymi sercami przyjmujmy Boże słowo. Dzisiejsza Niedziela słowa Bożego, ustanowiona przez papieża Franciszka, niech nas szczególnie do tego mobilizuje. Niech poprzez to słowo Chrystus Pan i nas prowadzi do królestwa niebieskiego.