UROCZYSTOŚĆ ŚW. KAZIMIERZA, KRÓLEWICZA

J 15,9-17

Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej. Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.
To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy kto życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.
Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali”.

 

          „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili (...)”
W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus mówi do Swoich uczniów, że są oni przez Niego powołani oraz że Jego pragnieniem jest, aby oni „szli” i „przynosili owoc”. To pragnienie w szczególny sposób dotyczy tych, którzy poświęcają swoje życie Bogu, głoszeniu Dobrej Nowiny, dawaniu świadectwa o Królestwie Bożym – ale na to Jezusowe pragnienie każdy z nas powinien odpowiadać. Jego realizacją powinno być nasze dawanie świadectwa o Jezusie i Jego Ewangelii w codzienności życia. Chrystus mówi, że chce, by Jego uczniowie „szli”. Ten obraz wędrówki, drogi jest obrazem tego, że życie chrześcijańskie jest drogą (o czym czytamy m.in. na kartach Dziejów Apostolskich). Ma ono być codziennym zdążaniem z Jezusem i za Jezusem drogami, które On wskazuje przez Swoją naukę. Oznacza to jednak także docieranie ze świadectwem o Jezusie, naszym Zbawicielu do wielu miejsc, do każdego miejsca, „aż po krańce ziemi”. W miejscu pracy czy nauki, w gronie rodzinnym, wśród krewnych czy znajomych, załatwiając nasze różne sprawy codzienne – a nawet „w drodze” między tymi miejscami – mamy świadczyć o tym, że jesteśmy uczniami Jezusa i chcemy realizować każdy wymiar naszego życia według wskazań Tego, którego jesteśmy uczniami. Przyjmijmy więc te słowa Jezusa i starajmy się je realizować w naszym życiu.

Ks. Jan Krupka jest rzecznikiem Łomżyńskiej Kurii Diecezjalnej i wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Łomży. Jest jednym z redaktorów Głosu Katolickiego, a także konsultantem w Radiu Nadzieja. Od wielu lat przygotowuje codzienne rozważania ewangeliczne "Słowo Życia" emitowane na antenie diecezjalnej rozgłośni, a także w wielu miejscach w internecie.