CZWARTEK SZÓSTEGO TYGODNIA ZWYKŁEGO

Mk 8,27-33

Jezus udał się ze swoimi uczniami do wiosek pod Cezareą Filipową. W drodze pytał uczniów: „Za kogo uważają Mnie ludzie?”
Oni Mu odpowiedzieli: „Za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za jednego z proroków”.
On ich zapytał: „A wy za kogo Mnie uważacie?”
Odpowiedział Mu Piotr: „Ty jesteś Mesjaszem”. Wtedy surowo im przykazał, żeby nikomu o Nim nie mówili.
I zaczął ich pouczać, że Syn Człowieczy musi wiele cierpieć, że będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; że będzie zabity, ale po trzech dniach zmartwychwstanie. A mówił zupełnie otwarcie te słowa.
Wtedy Piotr wziął Go na bok i zaczął Go upominać. Lecz On obrócił się i patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: „Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie”.

      „ (...) nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie.”
Bardzo ostrymi i zdecydowanymi słowami Chrystus Pan napomina Szymona Piotra, który dopiero co wyznał swoje przekonanie, swoją wiarę w to, kim jest Jezus. Słowa bardzo zdecydowane, kiedy Jezus mówi – bo trzeba to powiedzieć – że Piotr myśli o tym, „co ludzkie”, a więc nie dostrzega, nie chce dostrzec tego, „co Boże”, tego, co jest Bożą wolą, Bożym planem, tego, co jest spojrzeniem na sprawy w taki sposób, w jaki Bóg chce, by patrzono, rozważano, oceniano. A my? Jakie jest nasze spojrzenie, jakie jest nasze patrzenie, nasze myślenie o sprawach dnia codziennego? Czy czasem nie jest tak, że my podobnie myślimy o tym, co ludzkie – że myślimy przede wszystkim, a nawet myślimy tylko o tym, co ludzkie? Może jest tak, że tak zajęci bywamy własną codziennością, że tak zatroskani jesteśmy o przeróżne rzeczy, że w konsekwencji brak czasu na modlitwę, na obecność na Mszy św. niedzielnej czy świątecznej, na czytanie Pisma św., na rozmowę o sprawach wiary z bliźnimi... A wtedy, to o nas mówi też Jezus słowami dzisiejszej Ewangelii: myślisz o tym, co ludzkie, a nie o tym, co Boże! Mamy więc myśleć o Bożych sprawach w naszym życiu, w naszej codzienności. „(...) nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie.” – zadajmy sobie pytanie o to, ile miejsca w naszym codziennym życiu mamy dla Boga i dla Jego spraw.